resmi olarak öğrencilik hayatım biitti!

bugün okula öğrenci kimliğimi teslim ettim. okuldan, rektörden, hocalardan ne kadar nefret etsem de içim bi tuhaf oldu. resmen artık öğrenci değilim. yarın diploma töreni var, tüm günüm ona hazırlanmakla geçti, ağda, ayakkabı falan...

neyse bu öğrencilik hayatının bitmesi korkutuyor ama geleceğin belirsizliği de garip bir heyecan katıyor. aslında korkmam lazım, ne bok olucam bilmiyorum. kpssye başvurmadım, ne yaaee ben 4 seene devlete girmek için mi okudum diye.

muhtemelen dersanede s.k kadar para alıp, ağzıma sıçılarak çalışacağım. izmire dönme istemiyorum. bunca yıl sonra annemle nasıl yaşarım tahmin etmek bile istemiyorum. sevgilimle burada kalmak istiyorum, böyle para kazanayım, evimizi döşeyelim istiyorum.

ondanda emin değilim eğer para kazanmaya başlarsam, ondan ayrılıp, tek başıma, özgür olmak isteyebilirim. sevmediğimden değil ama bu güne kadar hayatımda hep birileri oldu: lisedeki sevgilimle 4 yıl çıktık, üniversiteye geldim, şu mal barmeni buldum 1.5 yılım onunla geçti, şimdi de kahve var işte onunlada neredeyse 2 yıl olacak.

yalnız kalmaktan ölesiye korkuyorum, sanırım ondan ayrılmayı götüm yemez.

ne yapacagımı bilmemek acaip korkutuyor beni...

hep bir amacım vardı bugüne kadar, artık yok, amaçsızlık beni öldürecek...

kitap bile okuyamıyorum 5 gün oldu hala madam bovary i bitiremedim, yarılamadım bile,

film izlemiyorum, müzik dinlemiyorum, dışarı çıkmıyorum, günde 1.5 paket sigara içip mutlaka alkol alıyorum, zayıflayamıyorum( en son su altın çilek saçmalığını denedim, bosu boşuna o kadar para vermişim, bir boka yaramıyor) duş almaya bile üşenir oldum, evde her yer topak topak toz oldu, ablamın ne iş yaptığını bugün öğrendim,makyaj yapmıyorum, utanmasam bakkala bile don atlet gideceğim...

offf bi şeyler yapmam lazım ama ne istediğimi bilmiyorum